İSLAM VE MÜSLÜMAN SÖZCÜKLERİ ÜZERİNE - 13.08.2015 Dr. Hasan Şahin KIZILCIK
Baştan söyleyelim: Buradaki değerlendirme, dilbilimsel açıdan yapılmaktadır.
İslam sözcüğü, Arapça s-l-m kökünden gelmektedir. Selam ile kökteştir. Selam sözcüğü, Türkçedeki esen sözcüğü ile anlamdaştır. İslam sözcüğü ise "esenlik, barış, boyu eğme" gibi anlamlara gelir. İslam, inan (din) adı olarak, "barış" anlamına gelir.
Arapçada genellikle "m" sesi, bir işi yapan veya o öbekten olan kişiyi belirtmek için başa getirilir. Örnek vermek gerekirse; ders - müderris (ders veren), hendese (çizim) - mühendis (çizim yapan), imar - mimar (imar eden), hesap - muhasip (hesap yapan), ilim - muallim (ilim yapan), iman - mümin (iman eden), ... vb. Aynı durum, İslam sözcüğü için de geçerlidir. Arapçada "İslam'a uyan" anlamında Müslim sözü kullanılır. Müslüman sözü ise bunun çoğuludur (-an çoğul eklerinden biridir). Kısacası, Müslüman dediğimizde gerçekte bir topluluktan, birden çok kişiden söz etmiş oluruz. Ancak Türkçeye geçtiğinde tekil anlam almıştır. Bunun gibi, Arapçada çoğul olup da, Türkçeye geçtiğinde tekilleşmiş başka sözler de vardır. Örneğin; ahlak ("hulk"un çoğulu), evrak ("varak"ın çoğulu), ecdat ("cedd"in çoğulu), evlat ("velet"in çoğulu) ... vb.
Diğer Yazılar
|